پیشرفت شغلی یا رضایت شغلی؟

به نام خالق آگاهی
پیشرفت شغلی یا رضایت شغلی؟
یک محیط کار ایده آل چه ویژگی هایی دارد؟
 تا به حال تصویری ازآن در ذهن خود ترسیم کرده اید؟ 

دغدغه ای که این روزها در جامعه ما زیاد به گوش می رسد :
تلاش برای راه اندازی کسب و کار شخصی یا حداقل رویای آن را در سر پروراندن و کار کردن در مجموعه ای صرفا با انگیزه  کسب تجربه و درآمد برای خلق ایده های شخصی خود در آینده...
آیا این دغدغه یک  چالش برای افراد، جامه و سازمان هاست یا می تواند فرصت و انگیزه ای باشد  برای رشد و پیشرفت بیشتر ؟
مگر می شود در جامعه ای همه افراد مشغول کسب و کار شخصی خود باشند و به صورت مستقل فعالیت کنند؟ به هر حال  لازم است برای توسعه هر کسب و کاری  تیمی تشکیل شود و مفهوم جامعه و همکاری نباید جایگاه خود را از دست دهد اگر اینگونه بود هر یک از ما در سیاره ای به دور از دیگران خلق می شدیم بدون نیازبه دیگری . یکی از سکوهای پرتاب برای رشد ما، انسان های اطراف ما هستند که در هر همکاری  و تعاملی درسی برای شکوفایی، به ما هدیه می کنند.
پس به نظر می رسد هر سازمانی باید به گونه ای طراحی شود که هر شخصی همان طور که  در راستای اهداف آن نهاد، فعالیت می کند در مسیر پیشرفتی  قرار بگیرد  که  مسئولیت های خود در آن سازمان را سرمایه گذاری بر رشد شخصیتی و مهارتی خود بداند گویی ساختن خود به عنوان متخصصی آگاه و توانمند که حضورش در جامعه سودمند است کسب و کار شخصی او در دل سازمان شود.
طبق مطالعات آنچه  امروزه  از اهمیت بیشتری برخوردار است رضایت شغلی است نه پیشرفت شغلی در واقع از نظر من این رضایت شغلی است  که می تواند ما را  به پیشرفتی دلچسب و موثر در جایگاه حرفه ای برساند.
نقش سازمان درایجاد رضایت شغلی چیست؟
 فرصت کارآفرینی درون سازمانی
به همکاران خود،( نه کارمندان، این اولین قدم برای پیشرفت سازمان است شما یک تیم هستین نه کارمند و کارفرما و این راز یک رهبر سازمانی حرفه ای و موفق است) فرصت کارآفرینی درون سازمانی بدهید دراین صورت به نظر می رسد لازم است درصدی  از ساعات کاری یک نیروی متخصص  به خلق ایده های شخصی در راستای اهداف سازمان اختصاص داده شود در این صورت ضمن خلق ارزش های نو برای سازمان، حس هم تیمی بودن و مشارکت می تواند یک همکاری برد- برد به سوی موفقیت هر چه بیشتر شکل دهد.
وقتی یک نیروی متخصص را به همکاری می پذیرید او در ارزیابی مد نظر شما پذیرفته شده است پس باید به توانایی، تعهد و بینش او اعتماد کنید و همراه و همگام با یکدیگر گام بردارید.
 توسعه مهارت های فردی (SoftSkills) و تخصصی  
یادگیری اصل مهم زندگی و هدف خلقت ماست. ما به این جهان آمده ایم تا در مسیر زندگی یاد بگیریم و رشد کنیم و گامی برای ارتقای زندگی یا به عبارتی دیگر برای بهبود جهانی که در آن زیست می کنیم بر داریم. به علاوه، دنیای ما، با بیشترین سرعت در حال پیشرفت و تغییر است پس به روز بودن در هر حیطه ی کاری، لازمه پیشرفت است.
پس مهم ترین سیستمی که هر سازمان نیاز دارد آموزش خلاقانه و کاربردی است
به جز مهارت های حرفه ای که در هر شغل و موقعیت کاری نیازمند آموزش اختصاصی است، Soft Skill ها یا به اصطلاح مهارت های نرم، نیاز عمومی برای هر فردی در هرموقعیتی در جامعه است. این مهارت ها باید  بسته به نیازهای روز زندگی رو به رشد دنیای در حال پیشرفت امروز ما، فرا گرفته شوند. 
 سیستم های  شفاف ارزیابی و پاداش
زندگی یعنی یادگیری برای رشد و هیچ مسیر رشدی بدون آزمودن یافته ها معنا پیدا نمی کند. ارزیابی درست می تواند نشان دهد  سیستم آموزشی سازمان چه میزان کارآمد است.
و در نهایت هر رشدی نیازمند پاداش است و یک سیستم حرفه ای ، قدردانی از ارزشمند ترین سرمایه خود؛ نیروی انسانی متخصص را اولویت سازمان خود می داند و ضمن تلاش برای پیشرفت شخصی و حرفه ای او حضور ارزشمند آنان را با  پاداشی درخور ارج می نهد. 
وجود این سه اصل در هر سازمانی، اولین و ارزشمندترین پاداش برای یک  نیروی متخصص حرفه ای  است. 
سازمان موفق باید بستری باشد برای خلق ایده های ناب شخصی در راستای اهداف  سیستم
این یادداشت ایده ایست حاصل از مطالعاتی در حوزه کسب و کار و تجربه حرفه ای کوتاه مدت یک داروساز جوان  
آیداواحد
داروساز
بهار 1404